Fase 1

Free-floating oftewel vrij zwevende angst is het pijnlijkste psychologische fenomeen is dat iemand kan ervaren. Het is extreem pijnlijk, het leidt tot paniekaanvallen en extreem pijnlijke psychologische ervaringen. En wat mensen in dit geval dus willen, is die angst ergens aan verbinden. Ze zoeken een verklaring voor hun angst.

Als deze vrij zwevende angst sterk aanwezig is onder de bevolking en als de media met een verhaal komen, dat verwijst naar een angstobject (corona) en tegelijk een strategie (zoals maatregelen) bieden om dit angstobject te beheersen, dan zal de bevolking alle angst met dat object in verband brengen.

Mensen stemmen er dan met de strategie in om dat angstobject aan te pakken, ongeacht de kosten [gevolgen]. Dit gebeurt er in fase 1, aan het begin van de massatraining.

Fase 2

In fase 2 gaan mensen een collectieve en heroïsche strijd aan tegen het angstobject (corona). Zo ontstaat er een nieuw soort sociale band en een nieuwe zin in het leven. Opeens is het leven gericht op deze strijd met het angstobject (corona) en daardoor ontstaat er een nieuwe relatie met andere mensen. En de plotselinge omschakeling van een negatieve toestand naar een radicaal gebrek aan sociale verbinding, leidt tot een mentale toxiciteit.

Deze massavorming is een exact equivalent van hypnose. Alle mensen die dit fenomeen van

massavorming hebben bestudeerd, zoals Gustav Lebon, McDuggal, Cannetty, merkten op dat

massavorming niet vergelijkbaar is met hypnose, maar er een exact equivalent van is. Dus

massavorming is een soort hypnose

Wat gebeurt er zodra mensen deze mentale toxiciteit ervaren? Dan doet het er niet toe of het

verhaal wel of niet juist is. Ook als je aantoont dat het verhaal niet klopt, zullen ze dit afstoten. Ze willen aan het verhaal blijven vasthouden. Wie gehypnotiseerd is, is op één punt gefocust en kan alles er omheen niet goed waarnemen. Dit zorgt ervoor dat mensen in deze mentale intoxicatie blijven hangen.

Daarom blijven ze het verhaal volgen, ook al zouden ze de absurditeit ervan kunnen beseffen

door er even over na te denken. Dit is de kern van massavorming en maakt het zo moeilijk om

het tegen te gaan.

Hoe kunnen we dit oplossen?

Als we een gamechanger willen zijn, moeten we ons om te beginnen één ding doen... deze pijnlijke angst herkennen. We moeten nadenken over wat leidde tot deze staat van gebrek aan zin in het leven, van gebrek aan sociale binding, zwevende angst en massale, zwevende ontevredenheid.

We moeten proberen mensen te vertellen dat we geen coronacrisis nodig hebben om nieuwe

sociale relaties aan te knopen. We hebben zo'n massaal fenomeen niet nodig om een persoonlijk probleem op te lossen. Volgens mij is deze crisis vooral een grote maatschappelijke en psychologische crisis, veel meer dan bijvoorbeeld een biologische crisis.

Vanuit deze staat van mentale toxiciteit kun je alle andere verschijnselen verklaren die verband houden met totalitarisme. Geestelijke toxiciteit leidt tot een vernauwing van het aandachtsveld, het zorgt ervoor dat mensen alleen zien wat het verhaal (van media en overheid) aangeeft.

Mensen zien bijvoorbeeld wel de corona slachtoffers, maar lijken tegelijk de nevenschade van lockdowns en de slachtoffers van die lockdowns niet te zien. Ze zijn ook emotioneel niet in staat om zich in te leven in de slachtoffers van lockdowns. Het is een van de effecten van dit psychologische fenomeen van hypnose.

Massavorming vestigt zo sterk de aandacht op één enkel punt dat ze niet eens merken wat je allemaal van ze afneemt. Ook hun fysieke, materiële en psychologische welzijn niet. En dat is een van de grote gevolgen van massahypnose. Het is precies hetzelfde als bij klassieke hypnose. Als tijdens hypnose iemands aandacht op een bepaald punt is gericht, kun je hem of haar bij wijze van spreken ongemerkt villen.

Daarom wordt hypnose ook wel als een soort anesthesie gebruikt bij een operatie. Een eenvoudige hypnoseprocedure is voldoende om mensen volledig gevoelloos te maken voor pijn. Dit toont aan hoe sterk de aandacht is.

Cognitieve dissonantie

Nog een typisch gevolg van massahypnose, is dat mensen radicaal intolerant worden voor iedere dissonante stem. Vertelt iemand een ander verhaal of zegt iemand dat het officiële verhaal niet klopt, dan wordt de gehypnotiseerde boos. Hij of zij wordt dan geconfronteerd met de eigen angst en

ontevredenheid.

Dit is de mentale ontevredenheid die ze voor de corona al hadden. Ze hebben nu eindelijk een relatie met iets en ook een nieuwe manier van leven. En in die staat van zijn willen ze ook blijven. Ze willen niet terug naar die pijnlijke situatie van voor corona. Daarom maakt het ook niet uit of het corona verhaal wel of niet waar is. De gehypnotiseerde wil in de nieuwe staat van zijn blijven.

Tegelijkertijd zijn gehypnotiseerde mensen radicaal tolerant richting hun leiders, de mensen die de stem van het reguliere verhaal vertegenwoordigen. De leiders kunnen liegen, bedriegen, manipuleren en doen wat ze willen, maar zullen door de massa altijd vergeven worden. De massa lijkt te denken, dat het voor het eigen bestwil gebeurt. Dit behoort ook tot de mechanismen van massavorming

Veel psychologen en wetenschappers zien het niet

Het vreemde is dat zelfs de meeste psychologen deze processen van nu, in deze crisis, niet herkennen. Het kostte me zelf eigenlijk ook zes maanden om erachter te komen dat we te maken hebben met het probleem van massavorming. Wel merkte ik sinds het begin van de aanval dat er iets mis was. En ik merkte dat niemand zag dat veel van de sterftecijfers van het virus behoorlijk mis waren. Pas vanaf dat moment begon ik me af te vragen: hoe zit dit?

Het duurde tot de zomer van 2020 voordat ik me realiseerde dat dit eigenlijk een probleem van

massavorming was. Dus ik weet zeker dat veel psychologen nog steeds geen idee hebben van wat er aan de hand is. Er is geen onafhankelijke wetenschap meer. Gefinancierd worden vermindert het vermogen om onafhankelijk te denken.

Het gebeurt de hele tijd, denk ik. Daarom moeten wetenschappers in hun publicaties altijd hun belangenverstrengeling vermelden. Helder maken waar de financiering vandaan komt, want iedereen weet dat dit van invloed is op de resultaten. Het zou niet zo moeten zijn, maar het heeft wel impact en ik denk dat die impact zich tot op zekere hoogte onbewust manifesteert.

Op dit moment bevindt de wetenschap zich echt in een crisis. Een van de redenen is dat vrijwel al het onderzoek wordt gefinancierd door mensen die dat eigenlijk niet zouden moeten doen. Het maakt deel uit van de crisis, zoveel is duidelijk, maar dit wil niet zeggen dat alle wetenschappers tot verkeerde conclusies komen of opzettelijk hun gegevens manipuleren. Maar sommigen doen dat wel, daar zijn we ook zeker van. Je kunt niet alle dingen zien, als je salaris ervan afhangt.

We zijn het slachtoffer van onze verwaarlozing

Ik weet niet of je de studie kent "Waarom de meeste gepubliceerde onderzoeksresultaten onjuist zijn" [2005] van John Ioannidis, die in 2007 werd gepubliceerd? Ik heb mijn scriptie ook over dit probleem in de psychologie gedaan en ik weet dat het waar is.

Als je de meeste gepubliceerde onderzoeken grondig analyseert, zul je ontdekken dat de conclusies onjuist zijn. Of het nu gaat om fouten, nalatigheid in de methodologie, twijfelachtige onderzoeks-praktijken of zelfs fraude. We hebben dus enorme problemen in de academische wereld.

Ik denk dat de problemen die we nu zien ontstaan met de coronacrisis min of meer dezelfde zijn als de problemen die al lang bestaan en die we tot nu toe niet hebben willen oplossen. We zijn nu het slachtoffer van onze verwaarlozing. Het is onze luiheid en een gebrek aan eerlijkheid

Psychoanalyticus, psychotherapeut, professor klinische psychologie aan de Universiteit Gent, specialist in de mechanismen van massavorming en totalitair denken